Wiara w wampiry ma długą historię. Ślady tego zabobonu odnaleźć można w kulturze starożytnych krajów Mezopotamii, a następnie w dawnej kulturze hebrajskiej i rzymskiej. Pierwsze pisemne wzmianki na temat wampiryzmu w chrześcijańskiej Europie pochodzą ze średniowiecza. Na zachodzie kontynentu wiara w wampiry wygasa wraz z przemianami cywilizacyjnymi, które powodują racjonalizacje myślenia i podnoszenie się poziomu życia zwykłych ludzi. Europa Środkowa (włącznie z Bałkanami) jest pod tym względem opóźniona. Sytuacja społeczno-ekonomiczna na tym obszarze przyczynia się do utrwalenia wiary w wampiry, ponieważ bezradność wobec nędzy i różnych zagrożeń skutkuje poszukiwaniem pomocy w sferze irracjonalnej.

Fragment tekstu Patrycjusza Pająka: Wampiryzm w literaturze czeskiej (rekonesans)