Autorzy i wydawca są przekonani, że książka może być adresowana do wszystkich, którym nie jest obojętne dobro osoby cierpiącej, umierającej, schorowanej, będącej w podeszłym wieku, a także do interesujących się problematyką hospicyjną oraz kwestiami związanymi z sumieniem i etosem pielęgniarskim.

Pierwszy rozdział książki przedstawia problematykę postaw społecznych wobec ludzi w podeszłym wieku, czasu określanego „jesienią życia”, który nieuchronnie zmierza ku późnej starości, a ostatecznie ku śmierci, najczęściej poprzedzonej chorobą i cierpieniem. [...] Treść drugiego rozdziału została skoncentrowana wokół problematyki cierpienia i śmierci, z zaakcentowaniem podejmowanych obecnie starań ze strony medycyny w celu zminimalizowania cierpienia i bólu. W tym kontekście pojawia się problem „uporczywej terapii” oraz rola opieki hospicyjnej jako alternatywy wobec współczesnych trendów proeutanastycznych. [...] Trzeci rozdział w szerokim zakresie koresponduje z dwoma poprzednimi. Autorka przedstawiła w nim tematykę śmierci z perspektywy funkcjonowania tego zjawiska w świadomości pielęgniarek. Zawarła w rozdziale także wyniki badań sondażowych przeprowadzonych w grupie zawodowej pielęgniarek, ukazujące stopień wiedzy i zrozumienia w odniesieniu do śmierci jako procesu umierania. [...]

Ostatni rozdział obejmuje problematykę synejdezjologiczną. Autor przede wszystkim rekonstruuje naukę o sumieniu trzech współczesnych etyków (Ślipko, Styczeń, Szostek), aby wzorując się na ich dorobku synejdezjologicznym przedstawić własny opis sumienia; przedstawia także sposoby jego formowania. [...]

Ze Wstępu