Siergiej Andriejewski, poeta i krytyk, prawnik i charyzmatyczny mówca sądowy, urodził się w 1848 roku w rodzinie szlacheckiej we wsi Aleksandrowka w guberni Jekaterynosławskiej, zmarł w Piotrogradzie w roku 1918. Pozostawił po sobie liczne wiersze, prace krytyczne, mowy sądowe. Siemion Wengerow pisał o nim, że był poetą i krytykiem „dla nielicznych”, a Zinaida Gippius przypominała, że uważano go za dyletanta: „artyści za dyletanta w sztuce, adwokaci – w adwokaturze”. Najważniejsze jego dzieło to Książka o śmierci, opublikowane po raz pierwszy w roku 1922 (krytyczne wydanie rosyjskie: 2005), świadectwo rodzinne i zbiór przemyśleń, uznane przez Anatola Koniego za „spowiedź syna dziewiętnastego stulecia, z chorą duszą i wątpiącym umysłem”.

[Od Wydawcy]