Historia rosyjskojęzycznej literatury w Izraelu to złożony i dynamiczny proces, ściśle związany z przemianami politycznymi i społecznymi XX i XXI wieku. Jej początki sięgają alii z Imperium Rosyjskiego w latach 20. ubiegłego stulecia, kiedy do Palestyny przybyła spora liczba twórców poszukujących nowej ojczyzny. Punktem zwrotnym w dziejach rosyjskojęzycznego piśmiennictwa na tych ziemiach stało się utworzenie w 1948 roku państwa Izrael. Odtąd literatura, wówczas już rosyjsko-izraelska, zaczyna funkcjonować w nowych okolicznościach, nieprostych w każdym aspekcie: politycznym, kulturowym, społecznym, odnosząc się zarówno
do rosyjskiego dziedzictwa, jak i do nowych izraelskich realiów. Po wielu latach stagnacji jej wyraźny rozwój daje się zaobserwować dopiero w latach 70. w związku z falą repatriacji z byłego Związku Sowieckiego. Na rozkwit literatury rosyjsko-izraelskiej trzeba było jednak poczekać do lat 90., kiedy to tak zwana Wielka Alija znacząco — pod względem ilościowym i jakościowym — zasiliła rosyjskojęzyczne środowisko literackie w Izraelu.

(ze wstępu)