Niepokoi i kusi, podsuwającgłębszą perspektywę wszystkiego, co widzialne i dotykalne, kiedy pisze: Dziś łąka zaistnieje milionami wcieleń/już konik z koniczynką tną bezduszną zieleń". Te teksty przesycone są niezwykłą atmosferą tajemnicy, tak jak w wierszu "Tableau", gdzie już czuć obecność ręki, która za chwilę postawi nas na "drodze bez powrotu". W tomiku pojawia się legendarny Dobraków, wieś rodzinna matki poety, miejsce, gdzie się wychował, będąc tytułową "corona radiata", czyli wyściółką otaczającą dziecko w łonie matki. Wydaje się, że dla samego autora taką otuliną życia są jego wiersze, które dobrze, że ujrzały światło dzienne. Może i dla nas staną się schronieniem przed lękami świata.

Barbara Gruszka-Zych
Gość Niedzielny 
19 października 2014