O strukturze przestrzennej obiektów architektonicznych

60,00 zł
0

Podstawy ogólnej morfologii przestrzenni architektonicznej

„Autor zauważa, że budynki powstałe w różnych epokach i różnych kręgach kulturowych cechują się charakterystycznymi własnościami wspólnymi, tworzącymi uniwersalne związki przestrzenne, niezależnie od daty i miejsca powstania budynku. W tym kontekście formy architektoniczne tworzą specyficzne kategorie strukturalne, które można opisać w sposób ścisły i usystematyzowany. … Poruszony w pracy problem badawczy dotyczy zagadnień klasyfikacji oraz ewolucji form architektonicznych i ma charakter diagnostyczny. Systematyka jest tu zarówno narzędziem badawczym jak i celem poznania naukowego, ma charakter jakościowy i w przeważającej części wykorzystuje narrację opisową uzupełnioną graficzną wizualizacją. … Recenzowana praca stanowi kompleksowe ujęcie zagadnień związanych z morfologią przestrzeni architektonicznej. W opracowaniu połączono zagadnienia teoretyczne i metodologiczne z analizą konkretnych przykładów architektonicznych. Książka zawiera wiele odniesień do teorii systemów, geometrii, psychologii percepcji, estetyki i wybranych koncepcji filozoficznych".

 

 

Kategoria:

Autor: Andrzej Maciej Niezabitowski

ISBN   978-83-7164-959-2
Wymiary  160x235 mm
Liczba stron  598
Rok wydania  2017

1. Wstęp do badań układów przestrzennych w architekturze. Założenia

badawcze i uwagi metodologiczne

Wprowadzenie

Struktura przestrzenna obiektu architektonicznego jako autonomiczny

obszar badań

Pojęcie architektoniki

Pojęcia struktury i systemu

Morfologia przestrzeni architektonicznej a podejście

strukturalistyczne

Morfologia przestrzeni architektonicznej a ujęcie systemowe

Uwagi terminologiczne

 

2. Wstęp do opisowej teorii przestrzeni architektonicznej. Wprowadzenie

Co to jest przestrzeń?

Co to jest przestrzeń architektoniczna?

Podstawowe założenia opisowej teorii przestrzeni architektonicznej

Obiekt architektoniczny jako zespół powszechników przestrzennych

Poziomy analizy przestrzennej obiektów architektonicznych

 

3. Pierwszy poziom analizy układów przestrzennych. Analiza substancjaln

Analiza percepcyjno-wizualna substancji

Główne elementy teorii postaci

Podstawowe elementy ekologicznej teorii percepcji Jamesa Gibsona

Zarys teorii percepcji wizualnej Davida Marra oraz Irwinga Biedermana

Substancja, powierzchnia i ośrodek

Pojęcie budulca i jego rodzaje

Pojęcie obszaru przestrzennego i artykulacji przestrzeni

Struktura obszarów przestrzennych i ich rodzaje

Niejednorodność substancjalna obszarów przestrzennych

 

4. Drugi poziom analizy przestrzennej. Morfologia przestrzeni

architektonicznej: podstawowe elementy przestrzenne i ich cechy

Analiza konturowo-sylwetowa jako podstawa wyodrębniania

części składowych obiektu przestrzennego Podstawowe elementy przestrzenne i ich percepcyjne wyodrębnianie

Problemy opisu obiektów przestrzennych – cechy i ich rodzaje

Opis obiektu przestrzennego w kategoriach cech kardynalnych

Cechy kardynalne opisujące kształt

Cechy kardynalne opisujące rozmiary

Ukierunkowanie jako cecha kardynalna

Podstawowe rodzaje artykulacji

 

5. Trzeci poziom analizy przestrzeni architektonicznej. Składnia –

artykulacja pustki, powierzchni, bryły i wnętrza

Układ przestrzenny jako system

Pojęcie architektonicznego systemu przestrzennego

Cechy składniowe (cechu całości układu)

Procedura analizy systemowej układów przestrzennych

 

6. Podstawy ogólnej systematyki układów przestrzennych w architekturze

Wstęp

Typologia ogólna systemów architektonicznych

Układy powłok i układy wnętrz

 

7. Przykładowa analiza systemu przestrzennego wybranego obiektu

architektonicznego. Studium przypadku

Wstęp

Analiza systemu przestrzennego w zakresie orientacyjnym

Opis ogólny obiektu

Opis analityczny

Określenie zespołu cech przestrzennych całości systemu

(ustalenie syndromu systemowego). Cechy morfologiczne kardynalne

Wyszczególnienie głównych elementów składowych systemu

(określenie składu systemu)

Określenie zespołów cech przestrzennych charakteryzujących

wyodrębnione makroelementy składowe systemu (czyli ustalenie ich

syndromów)

Cechy składniowe systemu (syntaktyka)