Radiofonia w III Rzeszy
45,00 złKsiążka jest solidną pracą historyczną opartą na ogromnym materiale źródłowym. Autor stara się przedstawić problemy komunikacyjne w szerszym kontekście i wysnuć z tych analiz wnioski o charakterze politologicznym. Szuka odpowiedzi na pytania o odpowiedzialność Niemców za zbrodnie III Rzeszy. Autor jest dziennikarzem z wieloletnim stażem, dlatego przychodzi mu łatwiej analizować zawartość poszczególnych programów. Omawia audycje publicystyczne, informacyjne, zajmuje się programami muzycznymi i rozrywkowymi. Zwłaszcza te ostatnie kreatorzy polityki informacyjnej III Rzeszy uważali za kluczowe dla manipulowania społeczeństwem.
Z recenzji prof. dr. hab. Joachima Glenska
| ISBN | 978-83-7164-987-5 |
|---|---|
| Wymiary | 160x235 mm |
| Liczba stron | 342 |
| Rok wydania | 2019 |
Koncert życzeń
Największym technologicznym osiągnięciem niemieckiej radiofonii była audycja pt. Wunschkonzert fuer Wehrmacht. Program był realizowany na żywo w osobnym berlińskim studio przy udziale najlepszych muzyków i artystów. Ale jego spontaniczny charakter był w pełni wyreżyserowany. Teksty życzeń i żołnierskich listów były poddawane surowej cenzurze Wehrmachtu. Program ten cieszył się ogromną popularnością i na stałe wszedł do zbiorowej pamięci Niemców.
Bardzo nowoczesnym rozwiązaniem, jak na tamte czasy, było wykorzystywanie audycji rozrywkowo-muzycznych do „przemycania” w nich lub w ich otoczeniu treści ideologicznych.
„By nie odstraszać nadmiarem propagandy w wielu audycjach rozrywkowych z lat 30. wpływ ideologii faszystowskiej był nie do zauważenia. Formalna apolityczność miała być przynętą zachęcającą do słuchania także innych audycji, tym razem jednoznacznie propagandowych” – pisze autor Radiofonii w III Rzeszy.
Od 1936 roku muzyka rozrywkowa była emitowana w najlepszym czasie między godz. 20 a 22 zarezerwowanym dotychczas dla muzyki poważnej. Pojawiło się wiele audycji poświęconych wciąż żywej tradycji i muzyce ludowej, namawiano słuchaczy do przesyłania tekstów starych utworów ludowych , anegdot i skeczy. Inne audycje miały kreować więź Niemców z małymi ojczyznami oraz z życiem na wsi. Audycje te po 1939 przypominały żołnierzom o rodzinnych stronach, oraz że walczą w obronie swojego domu, swojego Heimatu.
Fenomenem lat 30. były szlagiery o miłości, szczęściu i marzeniach. Były to najczęściej współczesne aranżacje tradycyjnych utworów w wykonaniu utalentowanych i atrakcyjnych piosenkarek, niejednokrotnie zagranicznego pochodzenia, takich jak Węgierka Marika Rökk, Szwedka Zarah Leander czy też Chilijka Rosita Serrano. Szlagiery były wykorzystywane we wszelkiego rodzaju imprezach masowych i partyjnych, były ich częścią jak mundury, parady i hitlerowskie pozdrowienia, i jak pisze Fikus, „odwracały uwagę od rzeczywistych problemów politycznych i społecznych III Rzeszy”. Szlagiery były wykonywane też w niemieckich filmach fabularnych; te dwie sztuki wzajemnie się przenikały.
Piotr Samolewicz
https://www.piotrsamolewicz.pl/2020/03/27/niemcy-zniewoleni-przez-propagande-iii-rzeszy/
