Zaprzepaszczona rewolucja
60,00 złRobotnicza rewolucja społeczna "Solidarności" podłoże, przyczyny, przebieg, skutki i konsekwencje
O utracie szans historycznych Polski i zaprzepaszczeniu polskiej rewolucji robotniczej w historycznym konflikcie społecznym lat 1980-1981 z komunistyczną biurokracją totalitarną, przesądziło ostatecznie negatywne przywództwo i negatywne doradztwo ruchu robotniczego "Solidarności".
Negatywne przywództwo dotyczyło nade wszystko wąskiego kierownictwa "Solidarności", w postaci prezydium KKP i KK z ich przewodniczącym L. Wałęsą w roli głównej. To kierownictwo z kluczową rolą L. Wałęsy odegrało decydującą rolę w zaprzepaszczeniu rewolucji "Solidarności" w całym okresie jej trwania i we wszystkich jej decydujących momentach. Negatywne przywództwo dotyczyło również szerokiego kierownictwa w postaci Krajowej Komisji Porozumiewawczej i Komisji Krajowej, które w różnym zakresie i stopniu przyzwalało i legitymizowało negatywną dla ruchu działalność wąskiego kierownictwa "Solidarności", z kluczową rolę jej przewodniczącego. Grupa negatywnego przywództwa L. Wałęsy i grupa negatywnego doradztwa J. Kuronia, przekształciły się z końcem lat 80. w nową postsolidarnościową formację polityczną.
Od Autora
| ISBN | 978-83-7164-992-9 |
|---|---|
| Wymiary | 150x235 mm |
| Liczba stron | 648 |
| Rok wydania | 2018 |
Studium pierwsze. Strajkowe tworzenie świata robotniczej
solidarności 1980 roku na Śląsku
1. Śląsk jako kolonizowane wewnętrznie centrum przemysłowe
Polski Ludowej
2. Reprodukcja regionalnej struktury społecznej
3. Okres mobilizacji przedstrajkowej
4. Wybuch strajków
5. Przebieg strajków
6. Rezultaty strajków
Studium drugie. Czasoprzestrzeń społeczna solidarnościowej
rewolucji – Przestrzeń konfliktów społecznych w Polsce:
1 lipca 1980–12 grudnia 1981
Uwagi wstępne
1. Konflikty miejskie
(...)
2. Konflikty wiejskie
(...)
Studium trzecie. Polska Ludowa w perspektywie robotniczej
rewolucji społecznej „Solidarności”
1. Rozwój podległy Polski Ludowej w semiperyferyjnych
strukturach systemu światowego
2. Granice i bariery totalitarnego rozwoju podległego
3. „Strategia przyspieszonego rozwoju” peryferyzujących
zależności globalnych i jej konsekwencje
4. Wybuch, dynamika oraz struktura robotniczej rewolucji
społecznej „Solidarności”
(...)
5. Komunistyczna kontrrewolucja i jej klęska
6. Postsolidarnościowe epitafium szokowej transformacji
7. Utracone szanse historyczne Polski
