(Ostatnie egz. z lekko zagiętymi rogami okładek.)

Czasownikowa teoria dobra – druga książka twórcy filozofii czasownikowej w Wydawnictwie Naukowym „Śląsk” (poprzednio była to Prawda po epoce post-truth). Nowe podejście do podstawowych problemów filozofii wynika z przekonania autora, że skoro mózg człowieka inaczej przetwarza rzeczowniki niż czasowniki, to niewykluczone, że istnieją pojęcia, jak m.in. ‘prawda’, ‘dobro’, ‘piękno’, ‘wolność’, których nie da się zrozumieć rzeczownikami i należy badać je, korzystając z czasowników (et vice versa).

Autor – językoznawca, a zarazem informatyk – korzysta z inspiracji interdyscyplinarnych. Wzorem fizyki wprowadza rozróżnienie na kategorie skalarne i wektorowe. Skalary (np. wolność, edukacja, prawda w nauce, demokracja) nie są zorientowane na dobro, definiowane w tej pracy czasownikowo: „nie umrzeć i nie cierpieć”. Z kolei wektory (państwo, wychowanie, prawda w sądzie, odpowiedzialność) muszą mieć kierunek, wyznaczony fundamentalnymi prawami biernymi każdego człowieka, czyli właśnie: „nie umrzeć i nie cierpieć”.

Filozofia czasownikowa jest propozycją zmiany paradygmatu (w sensie Kuhna) wobec kryzysu, w jakim znalazły się pojęcia rzeczownikowe: ‘prawda’ i ‘dobro’. Również inne wartości, wzajemnie wykluczające się, wymagają nowej metody rozstrzygania. Autor proponuje metodę czasownikową, właściwą dla epoki internetu, wędrówki ludów i konieczności dokonywania różnych uzgodnień między obcymi sobie lub skonfliktowanymi, dążącymi do sprzecznych celów cywilizacjami.

Od Redakcji