Kanony sztuki postępowej i jedynie słusznej

25,00 zł 28,00 zł
5
Ostatnie egzemplarze!

(Egz. mają lekko uszkodzony róg okładki)

Socrealizm w poezji polskiej

Pierwsza wersja tej książki ukazała się w 1992 roku i nadal pozostaje jedyną publikacją o polskiej poezji socrealistycznej. Autorka zanalizowała w niej powstałe w tym okresie, ale dzisiaj trudno dostępne wiersze, świadectwa literackie (kulturowe) tamtej epoki, biorąc pod uwagę same teksty, a nie zawiłe motywy i okoliczności ich powstania. Wiele uwagi poświęca językowi interpretowanych utworów i stosowanym w socrealizmie konwencjom stylistycznym, pokazując w sposób klarowny, jak funkcjonował zniewolony umysł twórców socrealistycznych.

Ze Wstępu



 

 

Kategoria:

Autor: Teresa Wilkoń

ISBN   978-83-60781-80-7
Wymiary  135x205 mm
Liczba stron  218
Rok wydania  2016 
Oprawa miękka

Czytana ponownie po latach (dwudziestu) książka ta jest nadal niezmiernie interesująca. Przynosi szczegółowe, a równocześnie uporządkowane problemowo przypomnienie zapomnianych już tekstów i zjawisk (...).

Książka zawiera (...) szczegółowe, wzorcowe niekiedy interpretacje. Po latach można przypuszczać, że niektórzy pisarze układali wiersze (np. po śmierci Stalina), żeby spełnić stawiane im żądania, ale do tych spraw nie da się już dotrzeć (...).

Jest to praca ważna, zawierająca bogate i nadal aktualne naukowo przedstawienie tytułowego problemu.

 

prof. zw. dr hab. Stanisław Jaworski

 

Teresa Wilkoń konsekwentnie, według najlepszych wzorców strukturalnych, bada zebrane teksty. Jest to analiza całościowa, analiza i treści zebranych tekstów (główne motywy, sposób kreacji świata, wartości, ideologia), i językowa (styl wypowiedzi, tropy, słownictwo), i pragmatycznojęzykowa (składniki aktu mowy, tło kulturowe i historyczne). Wszystkie dane z tej wszechstronnej analizy ujęte są w niebanalny wykład odznaczający się precyzją, logicznością, ogromnym szacunkiem dla faktów, swoistą dyskursywnością (...), wreszcie łatwością budowania atrakcyjnej do czytania frazy. Jest to wykład zdyscyplinowany, przestrzegający zasady Grice'a, zwłaszcza zasadę ilości informacji. Aparat przypisów jest bogaty i dobrze sytuuje rozważania Autorki wśród innych spostrzeżeń na te tematy.

 

prof. zw. dr hab. Kazimierz Ożóg

 

Wstęp

 

Rozdział I. Realizm socjalistyczny w Polsce

Pojęcie realizmu socjalistycznego

Rozwój realizmu socjalistycznego w latach 1949–1955

 

Rozdział II. Problematyka konwencji literackich

 

Rozdział III. Konwencje tematyczne w poezji realizmu socjalistycznego

Najważniejsze motywy i sposoby ich ujęcia

Panegiryczna poezja socrealistyczna. W kręgu „Wodza ludzkości”

„Pierwszy Budowniczy Polski Ludowej” w poezji socrealistycznej

 

Rozdział IV. Konwencje genologiczne poezji socrealistycznej

 

Rozdział V. Wybrane konwencje stylistyczne w poezji

Majakowszczyzna

Wierszowana publicystyka

Stylistyka poezji produkcyjnej

Stylizacja na ludowość

 

Uwagi końcowe

Bibliografia źródłowa

Indeks nazwisk