Hodiegetyka. O codzienności, która jest sztuką ograniczania świata przez nadanie mu ludzkiej miary
20,00 złDrogi Czytelniku! Otwierając karty tej książki, wchodzisz w obszar rozległego systemu filozoficznego, zwanego recentywizmem. Nazwałem mój pogląd filozoficzny r e c e n t y w i z m e m (łac. adv. recens — właśnie teraz, i ang. recentivity — najświeższe dane) w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, powodując rozbieżność między datą biograficzną a filozoficzną tego systemu. Przypuszczałem bowiem, że urzędowy marksizm nie będzie przychylny nowemu „izmowi”, dlatego wzorem Kartezjusza pomyślałem, że lepiej będzie gdy przejdę z tym terminem do historii nauki w postaci larwy (larvatus procedam). Ukryłem go więc w mojej pracy doktorskiej o Michale Wiszniewskim, wydanej w roku 1967. Dopiero w roku 1983, powróciłem do realizacji swoich planów, „jak motyl, co pamięta, że wyszedł z poczwarki”, wydając moje obszerne dzieło pt. Ja teraz. U źródeł filozofii człowieka współczesnego. Od tego czasu ukazało się wiele moich opracowań w całości poświęconych analizie tego kierunku w zakresie ontologii, epistemologii i etyki. Wszystkie te książki podejmują problemy centralne dla epoki, w której przyszło nam żyć — epoki o szczególnym znaczeniu dla rozwoju cywilizacji.
Od Autora
| ISBN | 978-83-7164-750-5 |
|---|---|
| Wymiary | 155x225 mm |
| Liczba stron | 270 |
| Rok wydania | 2013 |
Wstęp
Część pierwsza. Miejsce klauzuli recentywizmu w rozstrzyganiu problemów współczesnych nauk i sztuk
Rozdział I. Dlaczego byt jest raczej teraz niż kiedykolwiek
Rozdział II. Ewent i silent jako układ bardziej jeszcze elementarny od samych
Rozdział III. O konieczności ograniczenia ingerencji „filozofii pierwszej” w proces kształtowania się naszej „początkowej wiedzy” o świecie
Część druga. Recentywizm jako kwantowa fenomenologia ducha 109
Rozdział I. Czy wszechświat nasz jest halucynogenny
Rozdział II. Recentywizm w sprawie różnicy perspektywy między pierwszą a trzecią osobą w gramatyce
Rozdział III. O nieskończoności, która pojawia się na początku i na końcu czasu oraz o pojawiającej się w tym kontekście „nadwyżce” sensu świata
Rozdział IV. Tak zwana „nadwyżka czasów” i podstawy definiowania„szczeliny teraźniejszości” w systemie niezupełnym recentywizmu
Część trzecia. O nieprzekraczalności klasycznej definicji prawdy
Rozdział I. Czy mała klauzula recentywizmu jest przekreśleniem trójczłonowego obrazu czasu?
Rozdział II. Jak ogarnąć wszystkie „małe wieczności” w całość?
Rozdział III. Prezentyzm — pogląd, w którym świat legitymuje się indeksem gramatycznej teraźniejszości
Rozdział IV. O tym, że akt poznawczy nie ma takiej przeszłości, która uczestniczyłaby w jego aktualnym kształtowaniu, lecz stanowi „gotową już” jego niebyłość
Od wydawcy
